زود گذر کمان تیز زود گذار
زود گذار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
زودگذار. [ گ ُ ] ( نف مرکب ) زودگذر. که زود گذرد: عَجْلی ̍؛ کمان تیز زودگذار. ( از منتهی الارب ، یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). || زوددرگذرنده. زودعفو :
در خطا دیرگیر و زودگذار
در عطا سخت مهر و سست مهار.
در خطا دیرگیر و زودگذار
در عطا سخت مهر و سست مهار.
سنائی.
کلمات دیگر: