از مشتقات کلمه فعل است و در علم صرف معیار صرفی برخی از جمع های مکسر و مصادر مجرد است .
فعول
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
فعول. [ ف َ ] ( ع ص ) یکی از اشتقاقات کلمه فعل است که در علم صرف معیار صرفی صفت مشبهه و صیغه مبالغه قرار میگیرد و صفاتی ، مانند: صبور، قطور، اکول ، شرور بر وزن این کلمه است. ( از یادداشت های مؤلف ).
فعول. [ ف ُ ] ( ع اِمص ) از مشتقات کلمه فعل است و در علم صرف معیار صرفی برخی از جمعهای مکسر ومصادر مجرد است ، مثلاً کلمات غرور، سرور، نکول ، عبورمصدر و بر وزن این معیار است و کلمات امور قبور، ثغور جمع مکسرند. ( با استفاده از یادداشتهای مؤلف ).
فعول. [ ف ُ ] ( ع اِمص ) از مشتقات کلمه فعل است و در علم صرف معیار صرفی برخی از جمعهای مکسر ومصادر مجرد است ، مثلاً کلمات غرور، سرور، نکول ، عبورمصدر و بر وزن این معیار است و کلمات امور قبور، ثغور جمع مکسرند. ( با استفاده از یادداشتهای مؤلف ).
فعول . [ ف َ ] (ع ص ) یکی از اشتقاقات کلمه ٔ فعل است که در علم صرف معیار صرفی صفت مشبهه و صیغه ٔ مبالغه قرار میگیرد و صفاتی ، مانند: صبور، قطور، اکول ، شرور بر وزن این کلمه است . (از یادداشت های مؤلف ).
فعول . [ ف ُ ] (ع اِمص ) از مشتقات کلمه ٔ فعل است و در علم صرف معیار صرفی برخی از جمعهای مکسر ومصادر مجرد است ، مثلاً کلمات غرور، سرور، نکول ، عبورمصدر و بر وزن این معیار است و کلمات امور قبور، ثغور جمع مکسرند. (با استفاده از یادداشتهای مؤلف ).
کلمات دیگر: