فریاد بر آوردن . فریاد بلند کردن .
فغان بردن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
فغان بردن. [ ف َ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) فریاد برآوردن. فریاد بلند کردن :
جهان دید پر خیل دلبر فغان
همه برده از پرده بر مه فغان.
جهان دید پر خیل دلبر فغان
همه برده از پرده بر مه فغان.
اسدی.
کلمات دیگر: