جمع شظیه سر های اضلاع سفلی که شبیه به غضروف اند ریشه های نی یا در لغات طب نوشته که شظایا به معنی ریشه های مغز حرام است .
شظایا
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شظایا. [ ش َ ] ( ع اِ ) ج ِ شظیة. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). سرهای اضلاع سفلی که شبیه به غضروف اند. ( ناظم الاطباء ). دندانه های هرچیز. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). به معنی پاره های چیزی : شظایا العصب ؛ ریشه های نی. ( یادداشت مؤلف ). ریشه های هر چیز. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). رجوع به شظیة شود. || در لغات طب نوشته که شظایا به معنی ریشه های مغز حرام است. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ).
کلمات دیگر: