تن بیمار . که تن بیمار داشته باشد . رنجور تن . علیل المزاج .
بیمار تن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بیمارتن. [ ت َ ] ( ص مرکب ) تن بیمار. که تن بیمار داشته باشد. رنجورتن. علیل المزاج :
آفتاب اشترسواری بر فلک بیمارتن
در طواف کعبه محرم وار عریان آمده.
آفتاب اشترسواری بر فلک بیمارتن
در طواف کعبه محرم وار عریان آمده.
خاقانی.
کلمات دیگر: