تارتینی، جوزِپّه (۱۶۹۲ـ۱۷۷۰)(Tartini, Giuseppe)
نوازندۀ ویولن و آهنگ ساز ایتالیایی، زادۀ پیرانو در ایستریا (پیران کنونی در اسلووِنی). در آسّیزی تحصیل کرد و در ۱۷۲۱ تکنواز ویولن و رهبر ارکستر کلیسای سان آنتونیو در پادوا شد. در ۱۷۲۸ یک مدرسۀ ویولن در پادوا بنیاد گذاشت. تارتینی از بزرگ ترین استادان ویولن به شمار می رود. او را از کاشفان مستقل آواهای ترکیبی، معروف به آواهای تارتینی، می دانند؛ او متوجه شد وقتی دو نت هم زمان و به صورت کشیده اجرا می شوند، یک نت سوم به گوش می رسد. همچنین یک سبک آرشه کشی پدید آورد که هنوز هم کاربرد دارد. تارتینی حدود ۱۵۰ کنسرتو و ۱۰۰ سونات ویولن ساخت، که معروف ترین آن ها قهقهۀ شیطان است که پس از مرگش منتشر شد. او چند رسالۀ نظری هم نوشت، ازجمله اصول هارمونی موسیقایی (۱۷۶۷؛ ترجمه ۱۷۷۱).
نوازندۀ ویولن و آهنگ ساز ایتالیایی، زادۀ پیرانو در ایستریا (پیران کنونی در اسلووِنی). در آسّیزی تحصیل کرد و در ۱۷۲۱ تکنواز ویولن و رهبر ارکستر کلیسای سان آنتونیو در پادوا شد. در ۱۷۲۸ یک مدرسۀ ویولن در پادوا بنیاد گذاشت. تارتینی از بزرگ ترین استادان ویولن به شمار می رود. او را از کاشفان مستقل آواهای ترکیبی، معروف به آواهای تارتینی، می دانند؛ او متوجه شد وقتی دو نت هم زمان و به صورت کشیده اجرا می شوند، یک نت سوم به گوش می رسد. همچنین یک سبک آرشه کشی پدید آورد که هنوز هم کاربرد دارد. تارتینی حدود ۱۵۰ کنسرتو و ۱۰۰ سونات ویولن ساخت، که معروف ترین آن ها قهقهۀ شیطان است که پس از مرگش منتشر شد. او چند رسالۀ نظری هم نوشت، ازجمله اصول هارمونی موسیقایی (۱۷۶۷؛ ترجمه ۱۷۷۱).
wikijoo: تارتینی،_جوزپه_(۱۶۹۲ـ۱۷۷۰)