تار فرش

تارِ فرش
شبکه ای از رشته های عمودی و موازی با هم که از بالای دار قالی بافی به پایین کشیده شده است. در فرش بافی با نام های چلّه، تا، تون، و تونه نیز مشهور است. این تارها به فاصلۀ معین با کشش یکنواخت و به طور یک در میان، یکی در جلو و دیگری در عقب، قرار دارند. مقصود از تفکیک تارهای فرش به زیر و رو یا عقب و جلو، ایجاد فاصله و شکل ضربدر در میان چله هاست. هر تار فرش در مسیر رفت و برگشت خود به دور زیرِ دار و سرِ دار، مسیری ضربدری را طی می کند. جنس تار بیشتر از پنبه و گاهی اوقات از ابریشم و پشم است. چلّۀ ابریشمی در فرش های نفیس با رج شمار بالا به کار می رود. نخ پشم، که بیشتر از نخ پنبه کشش دارد، برای چله مناسب نیست و کاربرد چندانی ندارد. نخ چله را، که معمولاً از پنبه است، متناسب با رج شمار قالی انتخاب می کنند.