روضه الانوار

رَوضَةالانوار
سرودۀ خواجوی کرمانی، منظومه ای به فارسی. خواجو این مثنوی را، که در مواعظ و حکم و سیر و سلوک است، به پیروی از مخزن الاسرار نظامی سروده و آن را به نام شمس الدین محمود صاین، وزیر شاه شیخ ابواسحاق اینجو، کرده است. این مثنوی، که سرودن آن در ۷۴۳ ق به پایان رسید، ۲۰۳۶ بیت دارد و خواجو در دیباچۀ آن ابواسحاق کازرونی، پیشوای طریقت مرشدیه، و مرشد بی واسطۀ خود امین الدین بلیانی، را نیز ستوده است. روضةالانوار نخستین بار به اهتمام کوهی کرمانی (تهران، ۱۳۰۶ ش) و سپس به کوشش سعید نیاز کرمانی، همراه با دیگر مثنوی های خواجو (کرمان، ۱۳۷۰ ش) به چاپ رسیده است.