زن خوش و نیکو رنگ . یا زن خضاب کرده .
راقنه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
راقنة. [ ق ِ ن َ ] (ع ص ) زن خوش و نیکو رنگ . (از متن اللغة) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || زن خضاب کرده . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
( راقنة ) راقنة. [ ق ِ ن َ ] ( ع ص ) زن خوش و نیکو رنگ. ( از متن اللغة ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || زن خضاب کرده. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).
کلمات دیگر: