صاحب بخشایش .
ذو رحمه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( ذورحمة ) ذورحمة. [ رَ م َ ] ( ع ص مرکب ) صاحب بخشایش : فقل ربّکم ذورحمة واسعة. ( قرآن 6 / 147 )؛ پس بگو پروردگار شما صاحب بخشایش است وسعت دهنده. ( تفسیر ابوالفتوح ج 2 ص 345 ). و رجوع به صفحه 350 همان جلد شود.
کلمات دیگر: