رامسس نهم

رامسس نهم هشتمین پادشاه دودمان بیستم مصر باستان از پادشاهی نوین بود که میان سال های ۱۱۱۱–۱۱۲۹ پ. م. فرمانروایی می کرد. او سومین شاهی در دودمان بیستم – پس از رامسس سوم و رامسس یازدهم – بود که طولانی ترین دوره فرمانروایی را پشت سر می گذاشت. بر پایه شواهد به دست آمده توسط یورگن فون بکرت، امروزه باور بر این است که او در روز یکم آخت تاجگزاری کرده است.
بر طبق پاپیروس تورین، رامسس نهم ۱۸ سال و ۴ ماه پادشاهی کرد و در ۱۹امین سال حکومتش در ماه نخست پرت روز ۱۷ و ۲۷ درگذشت. نام تاجی او، نِفِرکارَع سِتِپِن رَع، به معنای «زیباست روان رع، برگزیده رع» است. گمان بر این است که رامسس نهم پسر مِنتوهِرخِپِشِف، پسر رامسس سوم از همسرش به نام مونتوهِرخوپشِف بوده است. آرامگاه او در گور کی وی۶ در دره پادشاهان قرار دارد.