راقوته

پودنه . پودینه

راقوته. [ ت َ / ت ِ ] ( اِ ) پودنه. ( شرفنامه منیری ) ( از آنندراج ). پودینه. ( فرهنگ رشیدی ) :
رنج سکبا می کشد راقوته بهر روغنش
رنج ظلمت خضر بهر چشمه حیوان کشد. درخور بریان کجا بود همه سبزی
منصب راقوته هر گیاه ندارد.امروز با کباب بخصوص کباب بازار ریحان خورند واگر در زمان بسحاق هم همین رسم بوده راقوته ریحان است نه پودنه. ( یادداشت مؤلف ).
بوی بریان میرسد ترخان بدان خواهم فشاند
بر مزعفر حلقه چی در دور نان خواهم فشاند.از این بیت چنین نماید که راقوته ترخان است ( ؟ ) ( از یادداشت مؤلف ). رجوع به راغوته و رافونه در همین لغت نامه شود.