رستخیز افکندن. [ رَ ت َ / رَ اَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) قیامت بپا کردن. هنگامه کردن. ( فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به رستخیز برآوردن و رستخیز آوردن شود.
