<div class="boxBd">رس انداختن. [ رُ اَ ت َ ] ( مص مرکب ) تبلور. متبلور گشتن.<br>- رس انداختن شکر ؛ تبلور. متبلور شدن. کر زدن آن. ( یادداشت مؤلف ).<br>- رس انداختن شیره و مانند آن ؛ متبلور شدن آن. ( یادداشت مؤلف ).<br>- رس انداخته ؛ شکرکرزده. متبلور. ( از یادداشت مؤلف ).</div>

رس انداختن. [ رُ اَ ت َ ] ( مص مرکب ) تبلور. متبلور گشتن. - رس انداختن شکر ؛ تبلور. متبلور شدن. کر زدن آن. ( یادداشت مؤلف ). - رس انداختن شیره و مانند آن ؛ متبلور شدن آن. ( یادداشت مؤلف ). - رس انداخته ؛ شکرکرزده. متبلور. ( از یادداشت مؤلف ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">تبلور متبلور گشتن</div>

رس انداختن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا