مخفف رستخیز افکندن رستاخیز افکندن محضر بپا کردن .
رستخیز فکندن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
رستخیز فکندن. [ رَ ت َ / رَ ف َ / ف ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) مخفف رستخیز افکندن. رستاخیز افکندن. هنگامه برپا کردن. غوغا افکندن. محشر بپا کردن :
گو پیلتن دید با تیغ تیز
فکنده بدان رزمگه رستخیز.
گو پیلتن دید با تیغ تیز
فکنده بدان رزمگه رستخیز.
اسدی.
و رجوع به رستخیز افکندن و رستخیز برآوردن و رستخیز شود.کلمات دیگر: