آنچه به صاحبش رسد بی آنکه در طلب آن رنج و زحمتی بکشد .
رزق الحسن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
رزق الحسن. [ رِ قُل ْ ح َ س َ ] ( ع اِ مرکب ) آنچه به صاحبش رسد بی آنکه در طلب آن رنج و زحمتی بکشد. و گفته شده است : آنچه بدون کسب و حساب و بطور غیرمنتظره بدست آید. ( از تعریفات جرجانی ). آنچه به صاحبش رسد بی آنکه در طلب آن رنج و زحمتی بکشد. ( از اقرب الموارد ).
کلمات دیگر: