کلمه جو
صفحه اصلی

درازپایان

فرهنگ فارسی

دراز پا از حیوانات آنکه پای طویل دارد

لغت نامه دهخدا

درازپایان. [ دِ ] ( اِ مرکب ) ج ِ درازپا. از حیوانات آنکه پای طویل دارد، چون : اسب و اشتر و استر. مقابل کوتاه پایان ، چون : گوسفند و بز. و رجوع به درازپا شود.

دانشنامه عمومی

درازپایان نام تیره ای از پستانداران کیسه دار شامل کانگوروها، والابی ها، کانگوروهای درختی، فیلاندرها، و بسیاری دیگر است. درازپایان بومی استرالیا، گینه نو، و بعضی جزیره های اطراف هستند. پیش از آنکه اروپاییان به استرالیا پا بگذارند، ۵۳ گونه درازپا وجود داشت که از این میان ۶ گونه تاکنون منقرض شده اند و جمعیت ۱۱ گونه نیز به شدت کم شده است. بعضی دیگر گونه های این تیره پیش از ورود اروپاییان و پس از مهاجرت مردمان بومی استرالیا منقرض شدند.
والابی خرگوشی نواردار
کانگوروهای درختی
Dorcopsis
Dorcopsulus
والابی های خرگوشی
درازپاها
والابی دم سوزنی
صخره راسوها
کوئوکاها
کیسه راسوها
والابی ها
درازپایان گوناگون اندازه های متفاوتی دارند ولی بیشترشان پاهای عقبی بسیار بزرگ و دمی بلند و ماهیچه ای دارند. بیشتر آن ها همچنین دارای انگشتان پاهایی با شکل ویژه هستند که در آن چهارمین انگشت بسیار بلند و قوی است، پنجمین انگشت کوچکتر از چهارمی است، انگشتان دوم و سوم به هم گره خورده و ادغام شده اند. پاهای جلویی (دستان) کوتاه هستند و پنج انگشت جدای از هم دارند. همه آن ها سرهایی به نسبت کوچک دارند با گوش های دراز به استثنای کانگوروی درختی که نیاز دارد با سرعت میان شاخه های درختان جابجا شود.
تیره درازپایان نزدیک ۶۰ گونه دارد که در دو زیرخانواده رده بندی شده اند:


کلمات دیگر: