کلمه جو
صفحه اصلی

شراس

فرهنگ فارسی

ارض شراس زمین درشت و سخت

لغت نامه دهخدا

شراس. [ ش ِ ] ( ع اِ ) سریشم کفش گران که به جواز اطباء اشراس است. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). سریشم کفشگران. ( ناظم الاطباء ).

شراس. [ ش ِ ] ( ع مص ) مشارسة و با کسی در معامله سختگیری کردن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

شراس. [ ش ُ / ش َرْ را ] ( ع ص ) ارض شراس ؛ زمین درشت و سخت. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

شراس . [ ش ِ ] (ع اِ) سریشم کفش گران که به جواز اطباء اشراس است . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). سریشم کفشگران . (ناظم الاطباء).


شراس . [ ش ِ ] (ع مص ) مشارسة و با کسی در معامله سختگیری کردن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).


شراس . [ ش ُ / ش َرْ را ] (ع ص ) ارض شراس ؛ زمین درشت و سخت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).



کلمات دیگر: