واکنش ایمنی سلولی (cell-mediated) یک پاسخ ایمنی است که شامل آنتی بادی نیست بلکه حاصل فعال شدن فاگوسیتها، لنفوسیت های تی سیتوتوکسیک مختص آنتی ژن و ترشح انواع پاسخ های سایتوکاینی علیه یک آنتی ژن و سلولهای کشنده طبیعی می شود.
سلول های T کشنده (یا سیتوتوکسیک): این سلول ها توانایی شناسایی و حملهٔ مستقیم را به سلول آلوده یا سرطانی دارند. آن ها با ترشح پروتئینی به نام پرفورین، منافذی را در این سلول ها ایجاد می کنند که به مرگ آن ها می انجامد.
سلول های T کمک کننده : فراوان ترین نوع لنفوسیت های T می باشد که به اعمال دستگاه ایمنی کمک می کند. این سلول ها، هدف ویروس HIV هستند.
سلول های T تضعیف کننده : این سلول ها اعمال سلول های T کشنده و کمک کننده را کنترل می کنند و به پاسخ ایمنی خاتمه می دهند و از پاسخ های بیش از حد شدید جلوگیری می کنند.
سلول های T خاطره : این سلول ها در حالت آماده باش در بدن می مانند؛ و طریقهٔ مبارزه با ویروس را به نسل های بعدی انتقال می دهند.
مکانیسم ایمنی سلولی به مبارزه با سلول های آلوده به ویروس و باکتری و سلول های سرطانی می پردازد. در این روش، لنفوسیت های T نقش اصلی را دارند. این سلول ها پس از اتصال با آنتی ژنی خاص، تکثیر پیدا کرده و انواعی از سلول های T را به وجود می آورند:
سلول های T کشنده (یا سیتوتوکسیک): این سلول ها توانایی شناسایی و حملهٔ مستقیم را به سلول آلوده یا سرطانی دارند. آن ها با ترشح پروتئینی به نام پرفورین، منافذی را در این سلول ها ایجاد می کنند که به مرگ آن ها می انجامد.
سلول های T کمک کننده : فراوان ترین نوع لنفوسیت های T می باشد که به اعمال دستگاه ایمنی کمک می کند. این سلول ها، هدف ویروس HIV هستند.
سلول های T تضعیف کننده : این سلول ها اعمال سلول های T کشنده و کمک کننده را کنترل می کنند و به پاسخ ایمنی خاتمه می دهند و از پاسخ های بیش از حد شدید جلوگیری می کنند.
سلول های T خاطره : این سلول ها در حالت آماده باش در بدن می مانند؛ و طریقهٔ مبارزه با ویروس را به نسل های بعدی انتقال می دهند.
مکانیسم ایمنی سلولی به مبارزه با سلول های آلوده به ویروس و باکتری و سلول های سرطانی می پردازد. در این روش، لنفوسیت های T نقش اصلی را دارند. این سلول ها پس از اتصال با آنتی ژنی خاص، تکثیر پیدا کرده و انواعی از سلول های T را به وجود می آورند:
wiki: ایمنی سلولی