شتران بسیار خوار کفته لب
حرش
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
حرش . [ ح َ رِ ] (ع ص ) آنکه چشمش خواب نزند. یا کسی که به خواب نرود از گرسنگی . (منتهی الارب ). کسی که شب به خواب نرود از گرسنگی و جز آن .
حرش . [ ح ُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ حَرش ، به معنی زبر: دراهم حرش ؛ درهمهای نوین تازه سکه خورده ٔ زبر. (معجم البلدان ).
حرش . [ ح ُ رُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ حریش . شتران بسیارخوار کفته لب . (منتهی الارب ).
حرش. [ ح َ ] ( ع مص ) شکار سوسمار. ( منتهی الارب ). حرش ضَب ؛ صید کردن سوسمار. ( تاج المصادر ). || خراشیدن. ( تاج المصادر ) ( منتهی الارب ). || حرش جاریة؛ آرامش با وی. گائیدن دختر. ( از منتهی الارب ). || درشت شدن پوست. || برآغالیدن. برانگیختن کسی را بر چیزی.
حرش. [ ح َ ] ( ع اِ ) نشان. || جماعت. ج ،حراش. ( منتهی الارب ). || ( ص ) زبر. درشت.
حرش. [ ح ُ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ حَرش ، به معنی زبر: دراهم حرش ؛ درهمهای نوین تازه سکه خورده زبر. ( معجم البلدان ).
حرش. [ ح َ رَ ] ( ع اِمص ) درشتی. ( منتهی الارب ). زبری. خشونت. مقابل ملاست. ( منتهی الارب ).
حرش. [ ح َ رِ ] ( ع ص ) آنکه چشمش خواب نزند. یا کسی که به خواب نرود از گرسنگی. ( منتهی الارب ). کسی که شب به خواب نرود از گرسنگی و جز آن.
حرش. [ ح ُ رُ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ حریش. شتران بسیارخوار کفته لب. ( منتهی الارب ).
حرش. [ ] ( اِخ ) این صورت در مجمل التواریخ و القصص چ تهران ص 479 آمده است و دانسته نیست کجاست و آنرا با ظفار و عمان و حضرموت و عدن و صنعا می آورد. بعید نیست که جرش با جیم تحتانی باشد.
حرش. [ ح َ ] ( ع اِ ) نشان. || جماعت. ج ،حراش. ( منتهی الارب ). || ( ص ) زبر. درشت.
حرش. [ ح ُ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ حَرش ، به معنی زبر: دراهم حرش ؛ درهمهای نوین تازه سکه خورده زبر. ( معجم البلدان ).
حرش. [ ح َ رَ ] ( ع اِمص ) درشتی. ( منتهی الارب ). زبری. خشونت. مقابل ملاست. ( منتهی الارب ).
حرش. [ ح َ رِ ] ( ع ص ) آنکه چشمش خواب نزند. یا کسی که به خواب نرود از گرسنگی. ( منتهی الارب ). کسی که شب به خواب نرود از گرسنگی و جز آن.
حرش. [ ح ُ رُ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ حریش. شتران بسیارخوار کفته لب. ( منتهی الارب ).
حرش. [ ] ( اِخ ) این صورت در مجمل التواریخ و القصص چ تهران ص 479 آمده است و دانسته نیست کجاست و آنرا با ظفار و عمان و حضرموت و عدن و صنعا می آورد. بعید نیست که جرش با جیم تحتانی باشد.
حرش . [ ] (اِخ ) این صورت در مجمل التواریخ و القصص چ تهران ص 479 آمده است و دانسته نیست کجاست و آنرا با ظفار و عمان و حضرموت و عدن و صنعا می آورد. بعید نیست که جرش با جیم تحتانی باشد.
حرش . [ ح َ ] (ع اِ) نشان . || جماعت . ج ،حراش . (منتهی الارب ). || (ص ) زبر. درشت .
حرش . [ ح َ ] (ع مص ) شکار سوسمار. (منتهی الارب ). حرش ضَب ّ؛ صید کردن سوسمار. (تاج المصادر). || خراشیدن . (تاج المصادر) (منتهی الارب ). || حرش جاریة؛ آرامش با وی . گائیدن دختر. (از منتهی الارب ). || درشت شدن پوست . || برآغالیدن . برانگیختن کسی را بر چیزی .
حرش . [ ح َ رَ ] (ع اِمص ) درشتی . (منتهی الارب ). زبری . خشونت . مقابل ملاست . (منتهی الارب ).
کلمات دیگر: