رخت فکندن

مخفف رخت افکندن رها کردن یا مقیم شدن

رخت فکندن. [ رَ ف َ / ف ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) مخفف رخت افکندن. رها کردن و افکندن جامه یا کالا و اسباب و لوازم. || مقیم شدن. ساکن گشتن. اقامت ورزیدن. سکنی گزیدن :
بر بام سدره تا در ادنی فکنده رخت
روح القدس دلیلش و معراج نردبان.فکندند ماهی بر آن چشمه رخت
برآسوده گشتند از آن رنج سخت.