تخلص شاعری باستانی در لغتنامه اسدی
زرین کتاب
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
زرین کتاب. [ زَرْری ک ِ ] ( اِخ ) تخلص شاعری باستانی است و در لغتنامه اسدی از او دو بیت ذیل شاهد آمده است :
ای قحبه چه یازی بدف ز دوک
مسرای چنین چون فراستوک
خواهی بشمارش ده و خواهی بگزافه
خواهیش بشاهین زن وخواهی بکرستون.
ای قحبه چه یازی بدف ز دوک
مسرای چنین چون فراستوک
خواهی بشمارش ده و خواهی بگزافه
خواهیش بشاهین زن وخواهی بکرستون.
( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).
ظاهراً از شعرای دوره سامانی است ورجوع به احوال و اشعار رودکی ج 1 ص 458 شود.کلمات دیگر: