رحمت اوردن

( رحمت آوردن ) ۱ - رحمت آمدن کسی را بر دیگری شفقت ورزیدن وی بر او . ۲ - بخشودن وی او را عفو کردن وی او را. ۳ - آمدن باران نزول باران .
ببخشودن رحمت آمدن رحم کردن

( رحمت آوردن ) رحمت آوردن. [ رَ م َ وَ دَ ] ( مص مرکب ) یا رحمت آوردن بر کسی. ببخشودن. ( کشاف زمخشری ). رحمت آمدن. ( فرهنگ فارسی معین ). رحم کردن. ترحم کردن.رقت نمودن. دلسوزی نمودن. شفقت ورزیدن :
همی رحمت آرد به تو بر دلم
نخواهم که جانت ز تن بگسلم.از ایشان بکشتند چندین سپاه
کجا رحمت آورد گشتاسب شاه.خداوند سلطان فرموده بود تا ترا و پسرت را هزار عقابین بزنند، من بر تو رحمت آوردم. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 467 ).
ز بس کز دیدگانم اشک بارد
به من بر سنگ و آهن رحمت آرد.رحم خواهی رحم کن بر اشکبار
رحم خواهی بر ضعیفان رحمت آر.... تشنه به چاهی برسید، قومی بر او گرد آمده هر شربتی به پشیزی همی آشامیدند و جوان را پشیزی نبود، طلب کرد و بیچارگی نمود، رحمت نیاوردند. ( گلستان ). یکی از وزرا بر زیردستان رحمت آوردی. ( گلستان ).
عجب گر تو رحمت نیاری بر او
که بگریست دشمن به زاری بر او.ای مدعی گر آنچه مرا شد ترا شود
بر حال من ببخشی و رحمت بیاوری.و رجوع به رحمت آمدن شود.