عمل زشت کردار بد کرداری
زشت کرداری
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
زشت کرداری. [ زِ ک َ / ک ِ] ( حامص مرکب ) عمل زشت کردار. بدکرداری :
ز خوبان هرکه را بیش آزمائی
از او جز زشت کرداری نیاید.
ز خوبان هرکه را بیش آزمائی
از او جز زشت کرداری نیاید.
خاقانی.
رجوع به زشت کردار، زشت و دیگر ترکیبهای آن شود.کلمات دیگر: