کلمه جو
صفحه اصلی

رخت سوز

فرهنگ فارسی

رخت سوزنده آنکه اثاث البیت خود را می سوزاند .

لغت نامه دهخدا

رخت سوز. [ رَ ] ( نف مرکب ) رخت سوزنده. آنکه اثاث البیت خود را می سوزاند. ( ناظم الاطباء ). || آنچه رخت را بسوزاند. سوزنده جامه و مان :
بدین غافلی می گذاریم روز
که در مازنند آتش رخت سوز.
نظامی.


کلمات دیگر: