رخش تاختن

اسب تاختن است دواندن

رخش تاختن. [ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) اسب تاختن. اسب دواندن. اسب دوانیدن. اسب به تک داشتن :
به شیرین گفت هین تا رخش تازیم
بر این پهنه زمانی گوی بازیم.بی مهره و دیده حقه بازیم
بی پای و رکیب رخش تازیم.چو رخش کینه بتازی به روزگار نبرد
که گرد تحت ثری بر سپهر بنشانی.