محل خجالت محل شرمساری
خجالت گاه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خجالت گاه. [ خ َ / خ ِ ل َ ] ( اِ مرکب ) محل خجالت. محل شرمساری. مکان شرمگینی. محلی که موجب خجلت است. مکانی که باعث خجالت می باشد :
طریق ذیل چه پویم درین خجالت گاه
که لنگ شد خردم را سمند جولانی.
طریق ذیل چه پویم درین خجالت گاه
که لنگ شد خردم را سمند جولانی.
عرفی ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: