عورت نمایی

به تمایل فرد به نمایش دادن بدن یا اعضای جنسی یا رفتار جنسی خود به دیگران در ملأ عام یا اماکن نیمه عمومی، بدن نمایی یا عورت نمایی گفته می شود. انواع مختلفی از بدن نمایی، وجود دارد؛ مثل بدن نمایی در استریپ کلاب، یا به صورت اعتراضات سیاسی، یا در جمع دوستان که البته این ها جزو اختلال روانپزشکی exhibitionism طبقه بندی نمی شود هرچند ممکن است مخاطبی که ممکن است گروهی از دوستان، رهگذران یا غریبه ها باشند احساس آزردگی کرده و از فرد شکایت کند.فرد مبتلا به اختلال بدن نمایی یا به طور خاص عورت نمایی با انجام اینکار لذت می برد. این لذت لزوماً به ارگاسم منجر نمی شود.
گرایش جنسی
بدن نمایی زنان، ریشه در تاریخ دارد و از دوران کلاسیک، گزارش هایی در این زمینه، وجود دارد. هرودوت، مورخ یونانی، چنین رفتارهایی را در زنان و مردان در تاریخ هرودوت از قرن پنجم پیش از میلاد، روایت کرده است.
روایتی از آنچه به صورت کلینیکی به خودنمایشگری تعبیر می شود، به وسیله کمیسیونی برای مقابله با توهین به مقدسات در سال ۱۵۵۰ میلادی در ونیز، ثبت شده است.
همچنین در پیش نویس لایحه اصلاحیه در سال ۱۸۲۴ در بریتانیا، برای تجدید نظر در قانون ولگردی (Vagrancy Act of 1824) تبصره ای اضافه شد که نمایشگری در صورتی که در اثر تمایلات بیمارگونه باشد از مجازات معاف شود.