فریز

نقاش فرانسوی ( و . هاور ۱۸۷۹ - ف . ۱۹۴۹ م . ) .
( اسم ) گوشتی که آن را خشک کرده باشند گوشت قدید .

(فَ ) (اِ. ) ستردن موی و پشم .
(فَ ) (اِ. ) گوشتی که آن را خشک کرده باشند، گوشت قدید. فریس و فریش نیز گفته می شود.

فریز. [ ف َ / ف ِ ] ( اِ ) گیاهی است در نهایت سبزی وتازگی که از خوردن آن دواب فربه شوند. ( برهان ). مَرغ. چمن. پرند. ( یادداشت بخط مؤلف ). فرزد. فرزه. فریز. فریج. فرز. فرژ. ( فرهنگ فارسی معین ) :
ای که در بستان جانم شاخ مهر
دست در هم داده چون شاخ فریز. || نوعی گیاه خوشبوی را نیز گویند. || سجاف و فراویز جامه را هم گفته اند. ( برهان ) :
جاودان در ملک دولت زی که باشد بی تو ملک
همچو تن بی جان و جان بی عقل و جامه بی فریز.|| گوشت قدید و کباب گوشت قدید را نیز میگویند، یعنی گوشتی که آن را خشک کرده باشند. ( برهان ). رجوع به فریس شود. || کندن و ستردن موی و پشم باشد خواه از سر و خواه از عضو دیگر، چنانکه هرگاه گویند فلانی سر را فریز کرد، مراد آن باشد که سر را تراشید و پوست رافریز کرد یعنی پشم آن را کند. ( برهان ). فریز کردن. رجوع به فریز کردن و فرهنگ جهانگیری ذیل فریز شود.

---

فریز. [ ف َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان مرکزی بخش خوسف شهرستان بیرجند. آب آن از قنات و محصول عمده اش غله است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).

---

فریز. [ ف َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان گل فریز بخش خوسف شهرستان بیرجند که دارای 491 تن سکنه است. آب آن از قنات و محصول آنجا غلات ، پنبه و میوه است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).

گیاهی پایا و خودرو با برگ های باریک و بلند، شاخه های نازک، و ریشه های درهم پیچیده و سخت که معمولاً در میان کشتزار، باغچه، یا کنار جوی آب می روید.

{fringe} [فیزیک- اپتیک] نوارهای متوالی تاریک و روشن که براثر تداخل یا پراش ایجاد می شود