ابوعروبه

[ویکی فقه] اَبوعَروبه، حسین به محمد بن ابی معشر مودود بن حماد سلمی حرانی (ح ۲۲۲ ـ ۳۱۸ق/ ۸۳۷ ـ ۹۳۰ م)، محدث، رجال شناس و تاریخ نویس سرزمین جزیره بود.
نیای او، حماد، برده ای آزاد شده (احتمالاً یونانی) از موالی ابن سلم نامی بود. از زندگی او جز نام استادان و راویان و چند نکته پراکنده، چیزی دانسته نیست.
مشایخ
ذهبی یادآوری شده که وی از ۲۳۶ ق به شنیدن حدیث آغاز کرد و علاوه بر فراگیری از شیوخ دیار خود، در سفرهایی به عراق و شام و حجاز از محدثان آن سرزمین ها نیز حدیث شنید.در شمار شیوخ او می توان ابوکریب محمد بن علاء ، سفیان بن وکیع ، محمد بن بشار ، مسیب بن واضح ، محمد بن زنبورمکی ، ایوب بن محمد وزّان ، عبدالوهاب بن ضحاک ، محمد بن مصفی حمصی و ابوحاتم سجستانی را نام برد.
مکتب فقهی
ابوعروبه پس از بازگشت به حران، به عنوان مفتی آن شهر پذیرفته شد. و با اصراری که بر نهی از منکر می ورزید، به عنوان پیشرو فقیهان حران، با ازدواج مسلمانان با زنان حرنانی که از اهل کتاب شمرده نمی شدند، مخالفت می کرد. او از نظر مکتب فقهی در زمره اصحاب حدیث به شمار می رفت. و آگاهی بر علم حدیث را برای فقاهت شرطی لازم و اساسی می دانست.
شاگردان
...