عصر برنز

عصر برنز یا عصر مفرغ دوره ای در تاریخ پیشرفت بشری است که در روند آن انسان ها بیشتر به فلزکاری دست زدند و از شیوه هایی برای گداختن مس و قلع و فرایند آلیاژسازی آن و قالب ریزی برنز بهره بردند. عصر برنز بخشی از سامانه سه دوره ای در زمان پیش از تاریخ جامعه انسانی است. دو دوره پیش و پس این دوره در سامانه یادشده عصر سنگ و عصر آهن می باشند. در سامانه یاد شده عصر برنز پس از دوره نوسنگی آغاز می گردد؛ ولی در بیشتر بخش های آفریقا که زیر صحرا جای گرفته اند پس از دوره نوسنگی یکراست عصر آهن آغاز می گردد.
عصر برنز آغازین‎(EBA)، ۳۵۰۰-۲۰۰۰ (پیش از میلاد)
عصر برنز میانی‎(MBA)، ۲۰۰۰-۱۶۰۰ (پیش از میلاد)
عصر برنز پایانی‎(LBA)، ۱۶۰۰-۱۲۰۰ (پیش از میلاد)
بر سر اینکه خاستگاه اولیه برنز کجا بوده است بحث است. اما برنزِ قلعی در چندجای مستقل از یکدیگر ساخته می شده است. کهن ترین جایی که در آن برنز یافت شده است ایران و کشور کنونی عراق می باشند و در هزاره چهارم پیش از میلاد؛ ولی شواهدی مبنی بر بهره گیری از برنز در تایلند در هزاره پنجم پیش از میلاد هم به دست آمده است. برنزهای آرسنیکی در هزاره سوم پیش از میلاد مسیح در آناتولی و قفقاز ساخته می شد. برخی پژوهشگران برنزهای ساخته شده در شمال قفقاز و وابسته به فرهنگ مایکوپ را از نیمه هزاره چهارم پیش از میلاد می دانند که این گونه می توان این ها را کهنترین برنزهای ساخته شده در جهان دانست؛ ولی دیگر پژوهشگران این برنزها را ساخته شده در نیمه هزاره سوم می دانند.
عصر برنز در خاور نزدیک به سه پاره بخش می شود:
جام نقره ای هزاره سوم پیش از میلاد، مرودشت، فارس . با کتیبه خطی ایلامی.