<div class="boxBd">روان گفتار. [ رَ گ ُ ] ( ص مرکب ) آنکه سخنش فصیح و سلس باشد. آنکه سخنان منسجم و شیوا تواند گفت ، و در بیت ذیل بمعنی سخن گوینده و ناطق است : <br>بگویی حال و بازآری جوابم <br>که خاموش روان گفتاری ای باد.<div class="au">خاقانی.</div></div>

روان گفتار. [ رَ گ ُ ] ( ص مرکب ) آنکه سخنش فصیح و سلس باشد. آنکه سخنان منسجم و شیوا تواند گفت ، و در بیت ذیل بمعنی سخن گوینده و ناطق است : بگویی حال و بازآری جوابم که خاموش روان گفتاری ای باد. خاقانی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">آنکه سخنش فصیح و سلس باشد آنکه سخنان منسجم و شیوا تواند گفت</div>

آنکه سخنش فصیح و سلس باشد آنکه سخنان منسجم و شیوا تواند گفت

روان گفتار

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

جدول کلمات