جای شهد خانه زنبور که از وی انگبین گیرند و کندی عسل .
مشواره
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مشوارة. [ م ِش ْ رَ ] (ع اِ) جای شهد. (منتهی الارب ). خانه ٔ زنبور که از وی انگبین گیرند و کندوی عسل . (ناظم الاطباء). موضع عسل . (از اقرب الموارد).
( مشوارة ) مشوارة. [ م ِش ْ رَ ] ( ع اِ ) جای شهد. ( منتهی الارب ). خانه زنبور که از وی انگبین گیرند و کندوی عسل. ( ناظم الاطباء ). موضع عسل. ( از اقرب الموارد ).
کلمات دیگر: