جایگاه تیره قرارگاه تاریک و ظلمانی
تیره مقر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تیره مقر. [ رَ / رِ م َ ق َ ] ( اِ مرکب ) جایگاه تیره. قرارگاه تاریک و ظلمانی. در بیت زیر کنایه از گور است :
پند مدهید مرا گر بتوانید به من
آن چراغ دل از آن تیره مقر بازدهید.
پند مدهید مرا گر بتوانید به من
آن چراغ دل از آن تیره مقر بازدهید.
خاقانی.
رجوع به تیره شود.کلمات دیگر: