<div class="boxBd">تیره میغ. [ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) میغ سیاه و تیره. ابر سیاه و ظلمانی : <br>جهان چون شب بهمن از تیره میغ<br>چه ابری که باران او تیر و تیغ.<div class="au">فردوسی.</div>چو برق درخشنده از تیره میغ<br>همی آتش افروخت از هر دو تیغ.<div class="au">فردوسی ( از اسدی ).</div></div>

تیره میغ. [ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) میغ سیاه و تیره. ابر سیاه و ظلمانی : جهان چون شب بهمن از تیره میغ چه ابری که باران او تیر و تیغ. فردوسی. چو برق درخشنده از تیره میغ همی آتش افروخت از هر دو تیغ. فردوسی ( از اسدی ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">میغ سیاه و تیره ابر سیاه و ظلمانی</div>

میغ سیاه و تیره ابر سیاه و ظلمانی

تیره میغ

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا