کلمه جو
صفحه اصلی

تیره بین

فرهنگ فارسی

تیره بصر کور نابخرد

لغت نامه دهخدا

تیره بین. [ رَ / رِ] ( نف مرکب ) تیره بصر. کور. || نابخرد. نادان. نامدرک. که از فهم حقیقت عاجز بود :
وگر زآنکه جانی بود تیره بین
نه آرایش داد داند نه دین.
اسدی ( گرشاسب نامه ).
رجوع به تیره و دیگر ترکیبهای آن شود.


کلمات دیگر: