گونه از بید
باریک برگ
فرهنگ فارسی
ویژگی گیاهان تکلپهای از تیرۀ گندمیان که برگهای باریک با رگبرگهای موازی و ساقههای توخالی یا توپر دارند
لغت نامه دهخدا
باریک برگ. [ ب َ ] ( اِ مرکب ) بید . گونه ای از بید که در دره چالوس و ساحل رود کرج و کوه دنا در شیراز و جبال کوه گیلویه دیده شده است. ( گااوبا ).
فرهنگستان زبان و ادب
{grass, narrow-leaved plant} [کشاورزی- علوم باغبانی] ویژگی گیاهان تک لپه ای از تیرۀ گندمیان که برگ های باریک با رگبرگ های موازی و ساقه های توخالی یا توپر دارند
کلمات دیگر: