اثر بهمنی

در رمزنگاری، اثر بهمنی،خصلتی مطلوب در الگوریتم های رمزنگاری، معمولاً در رمزگذاری قطعه ای و تابع هش می باشد به طوری که یک تغییر کوچک (نظیر تغییر یک بیت) در ورودی منجر به تغییرات وسیع (مثلاً تغییر نیمی از بیت ها) در خروجی گردد. در مورد بلوک رمزهای با کیفیت بالا چنین تغییر کوچکی در کلید یا متن باید باعث تغییرات زیاد در متن رمزنگاری شده می گردد.
اثر پروانه ای
آشفتگی و پخش
اگر یک بلوک رمز یا تابع  رمزنگاری هش دارای مقدار قابل توجهی اثر بهمنی نباشد متن رمزنگاری شده به میزان کافی تصادفی نخواهد بود و در نتیجه یک تحلیلگر رمز قادر به پیش بینی ورودی های داده شده بر اساس خروجی خواهد بود. ممکن است همین نقص منجر به شکستن الگوریتم رمز به صورت ناقص یا کامل گردد.
ساخت یک الگوریتم رمز یا هش با قابلیت اثر بهمنی خوب یکی از اهداف اولیه و مهم می باشد که معمولاً در طراحی ریاضی آن از اثر پروانه ای استفاده می گردد.