اندیشناک

حریص , قلق , مدروس

اندیشه ناک، اندیشمند، متفکر، بیمناک، ترسناک
( صفت ) ۱ - متفکر اندیشمند . ۲ - بیمناک ترسناک .

(اَ ) (ص . )۱ - مضطرب . ۲ - ترسناک ، بیمناک .

اندیشناک. [ اَ ] ( ص مرکب ) اندیشه ناک. متفکر. ( یادداشت مؤلف ).فکرمند. فکرناک. ( آنندراج ). || هراسان. ترسان. ( یادداشت مؤلف ). بیمناک. ترسناک :
ز هندو نباشید اندیشناک
هزبر دمان را ز روبه چه باک.باکالیجار از این معنی نیک اندیشناک شد و دانست کی سخن او هزل نباشد. ( فارسنامه ابن البلخی ص 119 ).
خواند بجان ریزه اندیشناک
ابجد نه مکتب از این لوح خاک.من خود اندیشناک پیوسته
زین زبان شکسته و بسته.رهی کو بود دور ازاندیشه پاک
به از راه نزدیک اندیشناک.ز دوری در آن ره شد اندیشناک
که دارد ره دور و درد و هلاک.خاطری همراه من کنند که از دشمنی صعب اندیشناکم. ( گلستان ). پیرمردی جهاندیده درآن کاروان بود گفت ای یاران من از این مرد که بدرقه شماست اندیشناکم. ( گلستان ). اگر از آنکس که فرمانده تست اندیشناکی بر آن کس که فرمانبر تست لطف کن. ( مجالس سعدی ).

۱. اندیشمند، متفکر.
۲. [قدیمی] بیمناک، مضطرب، نگران: شب دراز من اندیشناک در غم آنک / مگر خدای شبم را نیافریده سحر (امیرمعزی: ۲۴۵ ).
۳. (قید ) در حال فکر کردن.