رومانوس یکم با عنوان کامل رومانوس یکم لاکاپنوس (به یونانی: Ρωμανός Α΄ Λακαπήνος) (زادهٔ حدود ۸۷۲ — درگذشتهٔ ۹۴۸) امپراتور بیزانس به طور مشترک با دامادش کنستانتین هفتم از ۹۲۰ تا هنگام برکناریش در ۹۴۴ بود و در این مدت قدرت واقعی دردستان او قرار داشت.
در ۹۱۳ الکساندر، امپراتور وقت بیزانس درگذشت و برادرزاده اش باعنوان کنستانتین هفتم بر تخت امپراتوری نشست. از آنجا که کنستانتین خردسال بود، نخست اسقف اعظم نیکولاس نایب السلطنتی او را برعهده گرفت. اما او پس از انجام توافقی با سیمئون، خان بلغار مورد اعتراض درباریان قرار گرفت و پس از خروج بلغارها از قسطنطنیه شورشی علیه او در کاخ به پا خاست که به برکناری او انجامید. پس از او زوئه کاربونوپسینا، مادر کنستانتین نایب السلطنتی او را عهده دار شد اما از آنجا که توان مقابله با بلغارها را که حملاتشان را از سر گرفته بودند نداشت، رومانوس لاکاپنوس را که در آن زمان دریاسالار ناوگان امپراتوری بیزانس در دانوب بود را به قسطنطنیه فراخواندند.
رومانوس پس از رسیدن به نایب السلطنتی کنستانتین، دخترش هلنا را به ازدواج او درآورد و یک سال بعد به عنوان امپراتور مشترک با دامادش در ۹۲۰ تاجگذاری کرد. او سپس باکنار زدن کنستانتین از قدرت اقدام به روی کار آوردن خانوادهٔ خود نمود و در ۹۲۱ نخست پسر بزرگش کریستفر و سپس در ۹۲۴ دو پسر دیگرش استفان و کنستانتین را به امپراتوری مشترک با خود منصوب نمود. با این حال کریستوفر در ۹۳۱ درگذشت و رومانوس که از مرگ او غمگین شده بود روی به مذهب آورد.
بی توجهی رومانوس یکم به آیندهٔ دو پسر دیگرش استفان و کنستانتین سبب شد تا آنها علیه او دست به توطئه زده و در دسامبر ۹۴۴ او را از قدرت برکنار کرده و به صومعه ای بفرستند، با این حال خود آنها نیز یک ماه بعد از قدرت برکنار شدند و کنستانتین هفتم برای نخستین بار امپراتوری را مستقلاً در اختیار خود گرفت.
در ۹۱۳ الکساندر، امپراتور وقت بیزانس درگذشت و برادرزاده اش باعنوان کنستانتین هفتم بر تخت امپراتوری نشست. از آنجا که کنستانتین خردسال بود، نخست اسقف اعظم نیکولاس نایب السلطنتی او را برعهده گرفت. اما او پس از انجام توافقی با سیمئون، خان بلغار مورد اعتراض درباریان قرار گرفت و پس از خروج بلغارها از قسطنطنیه شورشی علیه او در کاخ به پا خاست که به برکناری او انجامید. پس از او زوئه کاربونوپسینا، مادر کنستانتین نایب السلطنتی او را عهده دار شد اما از آنجا که توان مقابله با بلغارها را که حملاتشان را از سر گرفته بودند نداشت، رومانوس لاکاپنوس را که در آن زمان دریاسالار ناوگان امپراتوری بیزانس در دانوب بود را به قسطنطنیه فراخواندند.
رومانوس پس از رسیدن به نایب السلطنتی کنستانتین، دخترش هلنا را به ازدواج او درآورد و یک سال بعد به عنوان امپراتور مشترک با دامادش در ۹۲۰ تاجگذاری کرد. او سپس باکنار زدن کنستانتین از قدرت اقدام به روی کار آوردن خانوادهٔ خود نمود و در ۹۲۱ نخست پسر بزرگش کریستفر و سپس در ۹۲۴ دو پسر دیگرش استفان و کنستانتین را به امپراتوری مشترک با خود منصوب نمود. با این حال کریستوفر در ۹۳۱ درگذشت و رومانوس که از مرگ او غمگین شده بود روی به مذهب آورد.
بی توجهی رومانوس یکم به آیندهٔ دو پسر دیگرش استفان و کنستانتین سبب شد تا آنها علیه او دست به توطئه زده و در دسامبر ۹۴۴ او را از قدرت برکنار کرده و به صومعه ای بفرستند، با این حال خود آنها نیز یک ماه بعد از قدرت برکنار شدند و کنستانتین هفتم برای نخستین بار امپراتوری را مستقلاً در اختیار خود گرفت.
wiki: رومانوس یکم