کلمه جو
صفحه اصلی

سلوکوس یکم

دانشنامه عمومی

سلوکوس یکم ملقب به نیکاتور (در یونانی: Σέλευκος Νικάτωρ، تلفظ: سِلِئوکُس نیکاتُر) از افسران مقدونی اسکندر مقدونی بود.
Bouché-Leclercq, A. Histoire des Séleucides, 2 vols. Paris: Culture et Civiliation, ۱۹۱۳–۱۹۱۴
Briant, P. «The Seleucid Kingdom, the Achaemenid Empire and the History of the Near East in the First Millennium BC," in P. Bilde, ed. , Religion and
آپاماآنتیوخوس یکمآخایوسفیلا
پس از مرگ اسکندر و در خلال جنگ های دیادوخوی، سلوکوس دودمان سلوکی و سپس امپراتوری سلوکی را بنیاد نهاد.
سلوکوس یکم نیکاتور، پس از اعلام پادشاهی خود در آسیا، به نیرومندترین پادشاه مقدونی در امپراتوری پیشین اسکندر تبدیل شد و نفوذ او حتی از بتلمیوس (بطلمیوس) هم بیشتر بود. پس از فتوحات اولیه، بیشتر وقت سلوکوس به گسترش امپراتوری و تنظیم اداری گذشت. نظام ساتراپهای هخامنشی دست نخورده باقی ماند و تنها مأموران مالیاتی از هرگونه پاسخگویی به شسبها آزاد شدند و تنها در برابر خزانه دار کل مسئول بودند.سیستم «پولیس» که در آن، شهرها به صورت واحدهای مستقل از شسب ها اداره می شدند و خودمختاری داشتند، در سرزمین های شرقی نیز پیاده شد. در این نظام، شهرها و زمین های اطراف آنها، تنها در برابر شخص پادشاه پاسخگو بودند و طبقه حاکمه آنها که از اشراف تشکیل می شد، در امور داخلی شهر و اداره زمین های کشاورزی اطرافشان استقلال داشتند. شسب ها و حاکمان تحت اختیار آنها عامل اداره زمین های کشاورزی در بقیه مملکت بودند و درآمد آنها را به خزانه مملکت می ریختند. نظام پولیس در ایران بی سابقه نبود و شهرهایی مانند بابل و شوش عملاً از این سیستم بهره می بردند، اما رسمی شدن این نظام در زمان سلوکیان منجر به رشد طبقه اشرافی در شهرها شد و آنها را به عنوان مراکز فرهنگی، علمی، و اقتصادی مستقل از روستاها درآورد.


کلمات دیگر: