کلمه جو
صفحه اصلی

روماتیسم مفصلی

دانشنامه عمومی

آرتریت روماتوئید (به انگلیسی: rheumatoid arthritis) یا روماتیسم مفصلی شایعترین بیماری التهابی سیستمیک مفاصل بوده و جزء بیماری های خود ایمنی مزمن محسوب می شود. شیوع جهانی آن حدود یک درصد گزارش شده است. زنان، سیگاری ها و افراد دارای سابقه خانوادگی مثبت بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند. ناتوانی دراین بیماری شایع و قابل توجه است. بگونه ای که در یک مطالعه همگروهی درآمریکا ۳۵٪ افراد مبتلا به آرتریت روماتویید بعد از ۱۰ سال دچار ناتوانی در انجام کار شده بودند. معیارهای تشخیصی آن درگیری حداقل یک مفصل همراه با تورم و درد می باشد. احتمال تشخیص آرتریت روماتویید با افزایش تعداد مفاصل کوچک درگیر افزایش می یابد.
سفتی صبحگاهی مفاصل
تورم مفاصل
درد مفصلی
ضعف و خستگی
ندول های روماتوئید
میزان شیوع آرتریت روماتوئید، در حدود ۰/۵ تا یک درصد در جمعیت است (بین ۳/۰ تا ۲/۱ درصد) و زنان تقریباً سه برابر مردان مبتلا می شوند. میزان شیوع با بالا رفتن سن افزایش می یابد و تفاوت ابتلای زنان و مردان در گروه های سنی بالاتر، کم می شود.
شروع بیماری در دهه های چهارم و پنجم زندگی شایع تر بوده، در ۸۰ درصد از کل بیماران، بین سنین (۳۵ تا ۵۰)سالگی پدیدار می شود. میزان بروز آرتریت روماتوئید در زنان ۶۰ تا ۶۴ ساله، بیش از ۶ برابر زنان ۱۸ تا ۲۹ ساله است. اطلاعات جدید حاکی از روند کاهش یابنده بروز آرتریت روماتوئید می باشد. شیوع آن در آمریکای جنوبی و کشورهای بلوک شرق سابق بیشتر است.
بررسی های خانوادگی، نشانگر نوعی استعداد ژنتیکی هستند. به عنوان مثال، بستگان درجه یک افراد مبتلا (که بیماری آن ها همراه با وجود آنتی بادی فاکتور روماتوئید یا لاتکس است) ۴ برابر میزان مورد انتظار، دچار آرتریت روماتوئید شدید می شوند. در حدود ۱۰٪ بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید دارای یک خویشاوند درجه اول مبتلا هستند.


کلمات دیگر: