سامانهٔ پنجره اکس (که معمولاً سیستم پنجره X یا براساس نسخه اصلی فعلی آن که ۱۱ است، X11 نیز نامیده می شود) یک سامانهٔ نرم افزاری و پروتکل تحت شبکه است که اساس قابلیت های رابط های کاربری گرافیکی (GUI) و دستگاه های ورودی پیشرفته را برای رایانه های تحت شبکه فراهم می کند. این سیستم یک لایه انتزاع سخت افزاری ایجاد می کند یعنی سایر نرم افزارها از مجموعه ای از دستورهای عمومی استفاده می کنند که استقلال از سخت افزار و امکان استفاده مجدد از برنامه ها را بر روی هر رایانه ای که X را پیاده سازی کرده باشد، موجب می گردد.
هیچ قابلیت جدیدی اضافه نکنید مگر اینکه برنامه نویسی بدون آن قابلیت نتواند برنامه واقعی اش را تمام کند.
اهمیت تصمیم گیری در این مورد که برنامه چه چیزی قرار نیست باشد، همانقدر مهم است که برنامه چه چیزی قرار است باشد. لازم نیست به همه نیازهای جهان پاسخ دهید. نکته مهم این است که برنامه قابل توسعه باشد تا بعدها بتوان با حفظ سازگاری، آن را پیش برد.
تنها چیزی که از تعمیم دادن بر مبنای یک مثال بدتر است، تعمیم دادن بدون وجود حتی یک مثال است.
اگر مشکل کاملاً درک نشده باشد، بهترین کار این است که هیچ جوابی داده نشود.
اگر می توانید ۹۰٪ خواسته ها را با ۱۰ درصد کار جواب دهید، از راه حل ساده تر استفاده کنید.
تا جایی که ممکن است، پیچیدگی را ایزوله کنید.
به جای خط مشی، مکانیزم ارائه دهید. به طور عام، خط مشی رابط کاربری را به کلاینتها بسپارید.
پروژه ایکس در دانشگاه ماساچوست (MIT) و در سال ۱۹۸۴ آغاز شد. نسخه فعلی (یعنی X۱۱) در ۱۹۸۷ انتشار یافت. بنیاد X.Org پروژهٔ X را هدایت می کند و پیاده سازی مرجع کنونی آن، یعنی X.Org Server، به عنوان یک نرم افزار آزاد و متن باز و تحت گواهی MIT و گواهی های آزاد مشابهی در دسترس است.
ایکس، تنها ساختار پایه یا ابتدایی واسط گرافیکی کاربر را فراهم می کند: نمایش و حرکت پنجره ها روی صفحه و برقراری ارتباط از طریق کیبرد و ماوس. بنابر این، شکلی که ایکس می تواند به خود بگیرد شدیداً وابسته به برنامه های دیگر است. برنامه های مدیر پنجره مختلف می توانند رابط های کاملاً متفاوتی ایجاد کنند. ایکس بخشی از سیستم عامل نیست بلکه به عنوان یک برنامه و در لایه ای بالاتر از خود سیستم عامل اجرا می شود.
بر خلاف پروتکل های پنجره قبلی، ایکس کاملاً برای کار در شبکه رایانه ای طراحی شده است. به عبارت دیگر، ارتباط ایکس با صفحه نمایش به جای ارتباط مستقیم، ارتباطی مبتنی بر شبکه است. در ایکس، شبکه شفاف است: جایی که برنامه اجرا می شود می تواند با جایی که دیده می شود تفاوت داشته باشد.
هیچ قابلیت جدیدی اضافه نکنید مگر اینکه برنامه نویسی بدون آن قابلیت نتواند برنامه واقعی اش را تمام کند.
اهمیت تصمیم گیری در این مورد که برنامه چه چیزی قرار نیست باشد، همانقدر مهم است که برنامه چه چیزی قرار است باشد. لازم نیست به همه نیازهای جهان پاسخ دهید. نکته مهم این است که برنامه قابل توسعه باشد تا بعدها بتوان با حفظ سازگاری، آن را پیش برد.
تنها چیزی که از تعمیم دادن بر مبنای یک مثال بدتر است، تعمیم دادن بدون وجود حتی یک مثال است.
اگر مشکل کاملاً درک نشده باشد، بهترین کار این است که هیچ جوابی داده نشود.
اگر می توانید ۹۰٪ خواسته ها را با ۱۰ درصد کار جواب دهید، از راه حل ساده تر استفاده کنید.
تا جایی که ممکن است، پیچیدگی را ایزوله کنید.
به جای خط مشی، مکانیزم ارائه دهید. به طور عام، خط مشی رابط کاربری را به کلاینتها بسپارید.
پروژه ایکس در دانشگاه ماساچوست (MIT) و در سال ۱۹۸۴ آغاز شد. نسخه فعلی (یعنی X۱۱) در ۱۹۸۷ انتشار یافت. بنیاد X.Org پروژهٔ X را هدایت می کند و پیاده سازی مرجع کنونی آن، یعنی X.Org Server، به عنوان یک نرم افزار آزاد و متن باز و تحت گواهی MIT و گواهی های آزاد مشابهی در دسترس است.
ایکس، تنها ساختار پایه یا ابتدایی واسط گرافیکی کاربر را فراهم می کند: نمایش و حرکت پنجره ها روی صفحه و برقراری ارتباط از طریق کیبرد و ماوس. بنابر این، شکلی که ایکس می تواند به خود بگیرد شدیداً وابسته به برنامه های دیگر است. برنامه های مدیر پنجره مختلف می توانند رابط های کاملاً متفاوتی ایجاد کنند. ایکس بخشی از سیستم عامل نیست بلکه به عنوان یک برنامه و در لایه ای بالاتر از خود سیستم عامل اجرا می شود.
بر خلاف پروتکل های پنجره قبلی، ایکس کاملاً برای کار در شبکه رایانه ای طراحی شده است. به عبارت دیگر، ارتباط ایکس با صفحه نمایش به جای ارتباط مستقیم، ارتباطی مبتنی بر شبکه است. در ایکس، شبکه شفاف است: جایی که برنامه اجرا می شود می تواند با جایی که دیده می شود تفاوت داشته باشد.
wiki: سامانه پنجره اکس