حسینقلی صدرالسلطنه لقب نخستین سفیر ایران در ایالات متحده آمریکا است. در سال ۱۸۸۸ میلادی (۱۳۰۶ هجری قمری) حسینقلی صدرالسلطنه، فرزند میرزا آقاخان نوری به عنوان سفیر به آمریکا فرستاده شد.
حاجی واشنگتن نام فیلمی از علی حاتمی. این فیلم در سال ۱۳۶۱ در ایران ساخته شد.
حاجی واشنگتن نام فیلمی از علی حاتمی. این فیلم در سال ۱۳۶۱ در ایران ساخته شد.
wiki: علی حاتمی است که در سال ۱۳۶۱ در ایران ساخته شد و همان سال توقیف شد. این فیلم داستان زندگی غم انگیز حسینقلی خان صدرالسلطنه نخستین سفیر ایران در بلاد «آمِریک» را روایت می کند؛ پس باید در آمریکا ساخته می شد اما به دلیل مشکلات سیاسی دو کشور گروه سازنده ناچار شدند فیلم را در ایتالیا دنبال کنند. عزت الله انتظامی در گفتگویش با فریدون جیرانی هنگام نمایش تلویزیونی فیلم از اقامت طولانی مدت عوامل در ایتالیا (نزدیک ۵ ماه) اشاره می کند که فیلم با مشکلات مالی فراوان همراه شده بوده است. حاتمی فیلم نامهٔ هر سکانس را شب قبلش می نوشته و از زیر در بستهٔ اتاق انتظامی در هتل، به او می رسانده است!
آبادی، هلیا. «حاجی واشنگتن». وبگاه سی نما. دریافت شده در ۱۵ دی ۱۳۸۷. پیوند خارجی در |ناشر= وجود دارد (کمک)
«حاجی واشنگتن». وبگاه ایران اکت. دریافت شده در ۱۵ دی ۱۳۸۷. پیوند خارجی در |ناشر= وجود دارد (کمک)
«حاجی واشنگتن». وبگاه سوره. دریافت شده در ۱۵ دی ۱۳۸۷. پیوند خارجی در |ناشر= وجود دارد (کمک)
هفته نامه
سرانجام فیلم بعد از گذشت سال ها از زمان اولین نمایشش در اولین جشنوارهٔ فجر، در سال ۷۷ به نمایش عمومی درآمد. موسیقی فیلم هم توسط محمد رضا لطفی ساخته شد. شخصیت اصلی فیلم عزت الله انتظامی در نقش حسین قلی خان (حاجی واشنگتن) است که موقعیت کمیکش در ابتدای فیلم، هرچه جلوتر می رود، تراژیک تر و غمبارتر می شود.
در سال ۱۳۰۶ هجری قمری حاج حسینقلی خان نوری صدرالسلطنه، از سوی ناصرالدین شاه با سمت نخستین ایلچی (سفیر) ایران در ایالات متحده آمریکا به همراه مترجمش میرزامحمود راهی آن دیار می شود. به دستور حسینقلی خان که از ملاقات با وزیر خارجه و رئیس جمهور وقت آمریکا ذوق زده شده، ساختمان بزرگی به عنوان سفارتخانه اجاره می شود و چند خدمتگزار نیز استخدام می شوند. حسینقلی خان و مترجمش از هتل پارادایز به آنجا نقل مکان می کنند. میرزامحمود که در واقع به منظور تحصیل طب با ایلچی همراه شده، حاج حسینقلی خان را که در سفارت هیچ مراجعه کننده ای ندارد ترک می کند و به دانشگاه می رود. به تدریج بودجه سفارتخانه قطع می شود و حاجی به ناچار خدمتگزاران را اخراج می کند. حاجی که از دوری دخترش سخت بی تاب است و احساس تنهایی می کند، رئیس جمهور را در لباس ساده یک کابوی در سفارتخانه می بیند و پذیرایی کاملی از او می کند و گزارش این دیدار را با جزییات ثبت می کند، اما در پایان درمی یابد که رئیس جمهور پس از پایان دوره ریاست جمهوری اش انتخابات را به رقیب واگذار کرده و حالا کشاورزی است که به دلیل علاقه به پسته ایرانی، آمده تا روش کاشت و برداشت آن را از حاجی بپرسد. مراجعه کننده بعدی سفارتخانه یک سرخ پوست فراری است که برای پناهنده شدن به حاجی روی آورده است. حاجی زیر فشار دولت آمریکا و نیز میرزامحمود که ادامه تحصیلش را به دلیل رفتار حاجی در خطر دیده، قرار می گیرد؛ اما تسلیم نمی شود. سرانجام با فراخوانده شدن حاجی به وطن، مأموریت اولین سفیر تحقیرشده ای که خود را یک تبعیدی به مکانی دور از کشور می پندارد، به پایان می رسد. در تهران مقامی تازه برای حاجی در نظر گرفته شده است.
فیلم در سال ۱۳۶۱ فقط اجازهٔ نمایش در جشنواره فیلم فجر را پیدا کرد و بعد از آن توقیف بود و در زمان حیات علی حاتمی اجازهٔ نمایش پیدا نکرد. سرانجام در تاریخ ۲۰ خرداد ۱۳۷۷ به نمایش عمومی درآمد.
آبادی، هلیا. «حاجی واشنگتن». وبگاه سی نما. دریافت شده در ۱۵ دی ۱۳۸۷. پیوند خارجی در |ناشر= وجود دارد (کمک)
«حاجی واشنگتن». وبگاه ایران اکت. دریافت شده در ۱۵ دی ۱۳۸۷. پیوند خارجی در |ناشر= وجود دارد (کمک)
«حاجی واشنگتن». وبگاه سوره. دریافت شده در ۱۵ دی ۱۳۸۷. پیوند خارجی در |ناشر= وجود دارد (کمک)
هفته نامه
سرانجام فیلم بعد از گذشت سال ها از زمان اولین نمایشش در اولین جشنوارهٔ فجر، در سال ۷۷ به نمایش عمومی درآمد. موسیقی فیلم هم توسط محمد رضا لطفی ساخته شد. شخصیت اصلی فیلم عزت الله انتظامی در نقش حسین قلی خان (حاجی واشنگتن) است که موقعیت کمیکش در ابتدای فیلم، هرچه جلوتر می رود، تراژیک تر و غمبارتر می شود.
در سال ۱۳۰۶ هجری قمری حاج حسینقلی خان نوری صدرالسلطنه، از سوی ناصرالدین شاه با سمت نخستین ایلچی (سفیر) ایران در ایالات متحده آمریکا به همراه مترجمش میرزامحمود راهی آن دیار می شود. به دستور حسینقلی خان که از ملاقات با وزیر خارجه و رئیس جمهور وقت آمریکا ذوق زده شده، ساختمان بزرگی به عنوان سفارتخانه اجاره می شود و چند خدمتگزار نیز استخدام می شوند. حسینقلی خان و مترجمش از هتل پارادایز به آنجا نقل مکان می کنند. میرزامحمود که در واقع به منظور تحصیل طب با ایلچی همراه شده، حاج حسینقلی خان را که در سفارت هیچ مراجعه کننده ای ندارد ترک می کند و به دانشگاه می رود. به تدریج بودجه سفارتخانه قطع می شود و حاجی به ناچار خدمتگزاران را اخراج می کند. حاجی که از دوری دخترش سخت بی تاب است و احساس تنهایی می کند، رئیس جمهور را در لباس ساده یک کابوی در سفارتخانه می بیند و پذیرایی کاملی از او می کند و گزارش این دیدار را با جزییات ثبت می کند، اما در پایان درمی یابد که رئیس جمهور پس از پایان دوره ریاست جمهوری اش انتخابات را به رقیب واگذار کرده و حالا کشاورزی است که به دلیل علاقه به پسته ایرانی، آمده تا روش کاشت و برداشت آن را از حاجی بپرسد. مراجعه کننده بعدی سفارتخانه یک سرخ پوست فراری است که برای پناهنده شدن به حاجی روی آورده است. حاجی زیر فشار دولت آمریکا و نیز میرزامحمود که ادامه تحصیلش را به دلیل رفتار حاجی در خطر دیده، قرار می گیرد؛ اما تسلیم نمی شود. سرانجام با فراخوانده شدن حاجی به وطن، مأموریت اولین سفیر تحقیرشده ای که خود را یک تبعیدی به مکانی دور از کشور می پندارد، به پایان می رسد. در تهران مقامی تازه برای حاجی در نظر گرفته شده است.
فیلم در سال ۱۳۶۱ فقط اجازهٔ نمایش در جشنواره فیلم فجر را پیدا کرد و بعد از آن توقیف بود و در زمان حیات علی حاتمی اجازهٔ نمایش پیدا نکرد. سرانجام در تاریخ ۲۰ خرداد ۱۳۷۷ به نمایش عمومی درآمد.
wiki: حاجی واشنگتن (فیلم)