ضئب ٠ جانورکیست دریائی از دواب البحر ٠ یا حب لوئ لوئ ٠
ضیب
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ضیب. [ ض َ ] ( ع اِ ) ضئب. جانورکیست دریائی. ( منتهی الارب ). از دواب البحر. || حَب لؤلؤ. ( فهرست مخزن الادویه ). دانه مروارید. ( منتهی الارب ).
ضئب. [ ض ِءْب ْ ] ( ع اِ ) دابه ای است دریائی. ( منتهی الارب ). از دواب البحر است. ( فهرست مخزن الادویه ). || دانه مروارید. ( منتهی الارب ).
کلمات دیگر: