کلمه جو
صفحه اصلی

غذا ده

فرهنگ فارسی

( صفت ) طعام دهنده مغذی .

لغت نامه دهخدا

غذاده. [ غ ِ / غ َ دِه ْ ] ( نف مرکب ) غذادهنده. طعام دهنده. مغذی :
غم ز دل زاد و خورد خون دلم
خون مادر غذاده پسر است.
خاقانی.


کلمات دیگر: