ابر پاره یا تاریکی یا مرد گول
طخیه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( طخیة ) طخیة. [ طَ / طِ / طُ ی َ ] ( ع اِ ) ابرپاره. || تاریکی. || ( ص ) مرد گول. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ج ، طخیون.
طخیة. [ طَ / طِ / طُ ی َ ] (ع اِ) ابرپاره . || تاریکی . || (ص ) مرد گول . (منتهی الارب ) (آنندراج ). ج ، طخیون .
کلمات دیگر: