( مصدر ) تاوان گرفتن .
غرامت ستاندن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
غرامت ستاندن. [ غ َ م َ س ِ دَ ] ( مص مرکب ) غرامت ستدن. تاوان گرفتن :
درویش مکن ناله ز شمشیر احبا
کاین طایفه از کشته ستانند غرامت.
درویش مکن ناله ز شمشیر احبا
کاین طایفه از کشته ستانند غرامت.
حافظ.
کلمات دیگر: