عمل طپانچه خوردن .
طپانچه خوری
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
طپانچه خوری. [ طَ چ َ / چ ِ خوَ / خ ُ ] ( حامص مرکب ) طپانچه خوردن :
چو از نان طبلی تهی شد تنم
چو طبل از طپانچه خوری نشکنم.
چو از نان طبلی تهی شد تنم
چو طبل از طپانچه خوری نشکنم.
نظامی.
کلمات دیگر: