( صفت ) شفا بخش تندرستی دهنده .
صحت رسان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
صحت رسان. [ ص ِح ْ ح َ رَ / رِ ] ( نف مرکب ) شفابخش. شفا دهنده :
نه تب اول حروف تبریز است
لیک صحت رسان هر نفر است.
نه تب اول حروف تبریز است
لیک صحت رسان هر نفر است.
خاقانی.
کلمات دیگر: